Kamyanets-Podilsky

Donderdag 30 mei

Onze laatste excursie in Oekraïne gaat naar het stadje Kamyanets-Podilsky. Het is anderhalf uur rijden met de bus. Het eerste wat we van de stad, die uit een oud en een nieuw gedeelte bestaat, zien is de kloof die de rivier waaraan de stad ligt heeft uitgelepen. Het lijkt daarom wel of de stad op een rotseiland ligt. De kloof is 40 meter diep. We krijgen een rondleiding door een gids die ons de geschiedenis van de stad vertelt. In 1793 werd de stad door de Russen veroverd op de Polen. De Russen gebruikten het fort van de stad als gevangenis voor Oekraïense Nationalisten. In 1919 diende de stad als hoofdstad voor de maar kort bestaan hebbende Oekraïense Nationale Republiek. Tijdens WOII gebruikten de Duitsers de oude stad als getto voor de Joden. Er kwamen ongeveer 85000 mensen om het leven. Bombardementen en gevechten vernielden 70 procent van de oude stad.
Ook in vroeger tijd is op deze plek gevochten tussen het Poolse en Ottomaanse leger. Dit kan je nog zien in de Peter en Paulus Kathedraal. Deze Kathedraal is in 1580 door de Polen gebouwd, maar werd moskee toen de turken aan het eind van de 17e eeuw het bewind overnamen. Ze bouwden er een 42 meter hoge minaret aan vast. Toen de stad in 1699 bij het vredesverdrag aan de Polen werd teruggegeven eisten de turken dat de minaret niet mocht worden ontmanteld. De Polen hebben er toen een 3,5 meter hoog beeld van Maria bovenop. We bekijken de Armeense markt waar de restanten van de Armeense kerk staat naast de gereconstrueerde klokkentoren. Twee oude poorten zijn in de 16e en 17e eeuw gebouwd om de twee meest kwetsbare ingangen van de oude stad te bewaken. Beide poorten waren uitgerust met een mechanisme dat de stroming van de rivier kon veranderen waardoor de ingangen onder water kwamen te staan. Heel indrukweekend gedaan in die tijd! Uiteraard wordt ook het fort bezocht. Archeologische vondsten tonen aan dat hier al tussen de 10e en 13e eeuw een houten verdedigingsconstructie bestond. In het midden van de 16e eeuw werd het vervangen door het stenen fort.
Na de lunch rijden we met de bus naar het kasteel van Khotyn. Dit kasteel wordt veel gebruikt door filmmakers uit Oost-Europa. Men kijkt vanuit het kasteel over de rivier de Dnister. Het heeft muren van wel 40 meter hoog en zes meter dik. Het werd gebouwd in de 15e eeuw en verving toen een houten fort. Het hoogtepunt in de geschiedenis van Khotyn was in 1621. Het weerstond een aanval van de Turken. De Polen die er toen over heersten riepen de hulp in van 40.000 Kozakken en slaagden er in een leger van 250.000 Turken te weerstaan. Deze onwaarschijnlijke overwinning maakte dat de Kozakken leider Petro Sahaydachny als held vereerd werd. Er staat dan ook een groot standbeeld van hem bij de ingang van het kasteel. Uiteindelijk slaagden de Turken er toch in 1711 in het fort in te nemen. De Russen verdrongen hen in de 19e eeuw.
Na dit bezoek nemen we afscheid van de gids en rijden we weer terug naar Chernovitsj. Na een tussenstop bij een grote supermarkt om de noodzakelijke levensmiddelen aan te vullen arriveren we om acht uur moe maar voldaan terug op het resort.
De laatste dag in Oekraïne is een vrije dag. We slapen eens lekker uit en besteden de dag verder aan de noodzakelijk opruim- en schoonmaakkarweitjes. Om vier uur hebben we een feestje om de verjaardagen van 2 medereizigers te vieren. Het is tegelijkertijd het afscheidsfeestje van Ana en Lilia, de twee meiden die in de Oekraïne met ons meegereisd zijn het noodzakelijke vertaalwerk hebben gedaan.
Morgen reizen we verder naar Moldavië