Przeworsk

Maandag 20 mei

Na twee dagen rijden met een tussenstop in het Poolse stadje Przeworsk arriveren we zondag in de buurt van de stad Lviv. Het passeren van de grens naar Oekraïne was een belevenis. Je staat een tijdje in de rij en passeert een aantal loketjes. Bij het eerste wordt de camper van binnen bekeken en de paspoorten en het kenteken in de computer ingevoerd. Je krijgt een wit bonnetje en gaat naar het tweede loket. Daar worden je paspoort en kenteken vergeleken met de gegevens in de computer. Je passeert nog een loketje waar een dame in uniform alles nog eens bekijkt en vraagt of je voor het eerst naar Oekraïne komt. Daarna mag je verder rijden naar een slagboom, waar een soldaat met een enorm geweer het witte bonnetje weer inneemt en vraagt of je echt met zijn tweeën bent. De slagboom gaat open en je mag het land
in.
Vandaag bezoeken we de stad Lviv. De stad ligt in het westen van het land, en heeft mede door haar ligging een bewogen geschiedenis. De stad behoorde lang bij Polen en was het centrum van de Poolse cultuur en het Poolse academische leven. Haar bloeitijd beleefde ze in de periode dat de stad onderdeel was van het Habsburgse rijk. In die tijd konden alle bevolkingsgroepen hier in vrijheid leven als ze belasting betaalden. Er woonden Polen, Russen, Joden en Armeniërs die hun cultuur in stand konden houden en hun geloof in alle vrijheid mochten belijden. De stad kreeg een universiteit waar in vier talen werd gedoceerd.
De stad is in de Tweede Wereldoorlog niet gebombardeerd. Het oude centrum met zijn prachtige oude gebouwen en kerken staat daarom in zijn geheel op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Alleen de joodse culturele gebouwen hebben de oorlog niet overleefd. De nazi’s deporteerden de 160.000 Joden die hier woonden en vernietigden alle 45 synagogen en andere culturele Joodse gebouwen. Slechts 2000 van hen overleefden de Holocaust.

Met een gids maken we een wandeling door het centrum. We lopen door de straat waar eens de beroemde Gouden Roos synagoge stond. Het is nu een lege plek in de straat. Er staat een sober gedenkteken in de vorm van zwarte stenen.
We lopen verder en komen bij de Grieks Orthodoxe St. Andrew kerk. Er is juist een dienst bezig. Hele oude vrouwtjes schuifelen op hun knieën door het gangpad, terwijl de voorganger bidt.
Weer buiten wijst de gids ons de mooie gebouwen met hun versierselen en vertelt de geschiedenis. Vooral Hongaarse adellijke families hebben hier welvaart gebracht. De gebouwen worden één voor één weer in hun oude luister hersteld. Aan alles kun je zien dat dit gedeelte van het land sterk gericht is op Europa. De gids vertelt ook dat ze alles zullen doen om te voorkomen dat het land weer onder de Russische invloed zal komen en dat de hoop is dat ze ooit tot de EU zullen behoren.
We bezoeken verder nog de Jezuïetenkerk en het Nationaal Academisch Opera en Ballet theater met een prachtige hal en concertzaal.
Na de lunch hebben we wat vrije tijd. We gaan op zoek naar een bank en schaffen een Oekraïense telefoonkaart aan. Iets wat trouwens nogal wat voeten in de aarde had. Het is inmiddels gaan regenen en we vertrekken met de bus naar de plaatselijke brouwerij waar we een rondleiding krijgen in een heus biermuseum met daarna een proeverij.
Nadat we over de laatste 20 kilometer naar de camping anderhalf uur hebben gedaan (hoezo files rond Rotterdam) arriveren we uiteindelijk om acht uur in de stromende regen op de camping.