Bezoek aan Budva en een rondvaart

Zondag 5 juni

Het is al warm als we met de bus naar de stad Budva vertrekken. Budva is de oudste stad van Montenegro en ligt aan de kust. Onderweg er naar toe zien we het eilandje van St. Stefan liggen. Het lijkt een beetje op een mini Le Mont St. Michel. Pas in de 19^e eeuw kreeg het eilandje door opspuiten een verbinding met het vaste land. Er woonden tot halverwege de 20^e eeuw voornamelijk vissers. In de WO II hebben er mensen ondergedoken gezeten en zijn er kostbaarheden verborgen voor de Duitsers. Nu zijn de huizen opgekocht door rijke Russen, en datzelfde geld voor de stad Budva. Daardoor is de vierkante meter prijs van de grond zo hoog geworden, dat het voor de Montenegrijnen nauwelijks mogelijk is om hier te wonen.

Het oude gedeelte van de stad is werkelijk prachtig! Je ziet heel goed de invloed van de Venetianen, die de stad in 1442 veroverden. Ze lieten er een aantal kerken bouwen en ommuurden de stad opnieuw.

Aan het eind van de morgen vertrekken we met de bus naar Kotor voor de lunch en een boottocht in de baai. We varen met de boot naar 2 kerkeilanden. Op het eerste eiland, waar je niet mag komen, staat een Benedictijner klooster en worden af en toe nog mensen begraven.

Het 2^e eiland is geen natuurlijk eiland. Het was oorspronkelijk een rots, waarop volgens het verhaal van de gids een Icoon met de Madonna erop is gevonden. Het werd door zeelui meegenomen naar de wal, maar de volgende dag stond het weer op de rots in zee. Om het een beter plekje te geven brachten vissers en zeelui een aantal schepen tot zinken en werden er stenen aangevoerd tot het eilandje zo groot werd dat er een kerkje op gebouwd kon worden. Het is nu nog steeds een traditie om er op 22 juli met schepen heen te varen en stenen in het water te gooien. Het eilandje is inmiddels zo groot dat er naast het kerkje ook een museumpje is gebouwd met voorwerpen die in zee gevonden zijn.

Het kerkje genaamd Vrouwe van de Rotsen stamt uit 1452 maar kreeg zijn interieur in barok stijl in de 17^e eeuw van een Italiaanse architect die ook de klokkentoren bouwde. De icoon van de Madonna hangt in het midden van het altaar. Aan de wanden hangen 2000 zilveren plaatjes. Ze zijn geschonken door zeelui uit dankbaarheid voor hun behouden thuiskomst. Er zijn verder hele mooie plafond en wandschilderingen.

Aan het eind van de middag zijn we weer terug aan land en rijden we moe van alle indrukken weer naar de camping terug.