Obzor

Woensdag 1 juni
Om negen uur staat de bus op de camping klaar voor de volgende excursie. De komende twee weken hebben we een gids, Tina, die Nederlands spreekt en gedurende de hele reis door Bulgarije bij ons zal blijven. We rijden allereerst door de bergen en vervolgen daarna de weg zuidwaarts, weer langs de Zwarte Zee. Onze eerste stop zal het oude stadje Nesebâr zijn, gelegen op een schiereiland. om daar te komen passeren we eerst Sunny Beach. Dit is geen officiële stad, maar een zeven kilometer lange verzameling van honderden luxe hotels, casino’s, disco’s, winkeltjes en alles wat de moderne toerist tegenwoordig op zijn vakantiebestemming in de nabijheid wil hebben. Dus geen plek voor rustzoekers!
Nesebâr was al in de Griekse en Romeinse tijd een bolwerk van betekenis en de stad bleef belangrijk, ook onder Byzantijns bewind. Als je het stadje binnenkomt zie je allereerst overblijfselen van de Griekse fortificaties uit de 4e eeuw voor Christus. Er is nu naar het stadje een verhoogde toegangsweg, maar in het verleden was de stad vaak door het hoge water geïsoleerd van de rest van het land. Er staan in het stadje vele prachtige oude kerkjes uit de diverse tijden. Het mooiste kerkje is voor ons de Christus Pantocratorkerk gebouwd in de 13e eeuw met mooie Byzantijnse bogen. Er is een kerkje wat heel klein lijkt, maar een heel eind in de grond gebouwd is. Het is een kerkje uit de Turkse overheersing. De mensen die hier voornamelijk orthodox waren mochten uiteindelijk van de Turken een eigen kerkje bouwen, maar het mocht niet boven de godsdiensthuizen van de Turken uitsteken. Ook de traditionele huizen zijn heel bijzonder. De onderkant is van steen en een stuk smaller dan de bovenbouw, die van hout is. Tina vertelt dat beneden de werkruimte was. De mensen leefden voornamelijk van de visvangst en hadden daar hun netten en vis en andere zaken. De vierkante houten opbouw heeft in iedere hoek een kamer en in het midden een grote ruimte. Hele families woonden hier bij elkaar, elk in een kamer en met gezamenlijk gebruik van het middengedeelte waar ook gekookt werd. Na een uurtje rondgewandeld te hebben drinken we koffie en vertrekken daarna met de bus naar ons volgende doel. We gaan een boottochtje maken op de Ponotamo rivier. Deze 50 kilometer lange rivier niet ver van de grens met Turkije gaat door een prachtig verlaten natuurgebied waar veel wilde zwijnen, bevers, verschillende soorten vogels en zelfs jakhalzen voorkomen. De reden dat hier geen mensen wonen is dat tijdens de 45 jarige overheersing van de communisten het verboden was je te vestigen binnen een straal van 20 kilometer van de Turkse grens. Dit was om te voorkomen dat mensen zouden vluchten naar een ander land. We gaan in 3 kleine bootjes de rivier op, maar zien alleen wat schildpadden. Het is er wel oorverdovend stil. We horen alleen de vogels. Na de boottocht rijden we met de bus naar het vissersplaatje Sozopol, waar we eerst genieten van een traditionele Bulgaarse lunch. Daarna maken we een wandeling door dit ook op schiereiland gelegen mooie stadje dat qua huizen lijkt op Nesebâr. Aan het eind van de middag zoeken we de bus weer op en rijden we terug naar Obzor.
Woensdag verkennen we samen Obzor, het verste punt van onze reis (2600 kilometer van Vlaardingen) Het is een echt toeristenstadje met een mooi strand, eettentjes veel kledingzaakjes, souvenirwinkeltjes, maar erg gezellig. We kopen voor weinig geld een T-shirt en 2 overhemden voor Henk, doen wat boodschappen en gaan daarna weer terug naar de camping. In de middag ga ik samen met medereisgenoot Sjouke naar de kapper om de haren te knippen. De twee in Roemenië achtergebleven koppels arriveren ook in de loop van de middag en we besluiten deze dag met het gezamenlijk bakken van pannenkoeken. Dat wordt na een poosje een gezellige boel! Er wordt volop gedanst. De Macarena, de Sirtaki, de Vogeltjesdans, en ook de Polonaise ontbreekt niet. De eerste vakantiedagen in Bulgarije zijn ons zeer goed bevallen!