Isla Cristina

Dinsdag 13 februari

Na gisteren een dag in de camper te hebben doorgebracht als gevolg van aanhoudende regen vertrekken we vandaag om negen uur voor een excursie naar plekken waar Christoffel Columbus tijd heeft doorgebracht. Ons eerste doel is een klooster in het stadje Moguer. Het stadje zelf is erg leuk. De gids vertelt ons over de plaatselijke beroemdheid, de schrijver Juan Ramón Gimenez die met zijn boek “Platero en ik” in 1956 de nobelprijs voor de literatuur heeft gewonnen. Her en der zien we verwijzingen hiernaar. We wandelen door de straatjes met veelal witte huizen allereerst naar het plein waar een borstbeeld van Columbus staat. De gids vertelt ons dat niemand weet hoe hij er heeft uitgezien. Hij weigerde namelijk zich te laten portretteren. Alle standbeelden van hem zien er dus anders uit. Het enige dat ze gemeen hebben zijn de lange haren. Men is er van overtuigd dat dit klopt. Zeelieden hadden altijd lange haren. Dit was handig als zij overboord vielen. De haren bleven dan drijven en zo waren de mannen makkelijker te vinden.

We wandelen rustig verder naar het klooster van Santa Clara, waar Columbus regelmatig te gast was en na zijn tocht naar Amerika kwam uitrusten. Het klooster is mooi, maar sober. Het is in de 14^e eeuw gebouwd in gotische stijl en behoorde toe aan Inéz Enriquez, de tante van koning Ferdinand de Katholieke. Het klooster heeft de oudste kloostergang van Andalusië en een indrukwekkend hoofdaltaar met een mooi gebeeldhouwd altaarstuk.

Het was de bedoeling om na dit bezoek naar de werf in de stad Huelva te gaan waar de drie replica’s liggen van de schepen waarmee Columbus vanuit deze stad naar Amerika vertrok. Helaas heeft een zware storm afgelopen oktober de werf en schepen zwaar beschadigd en zijn de herstelwerkzaamheden nog niet afgerond. De werf is dus gesloten. In plaats daarvan rijden we naar een tweede klooster zo’n 13 kilometer verderop, . Dit klooster werd in 1261 opgericht door een Franciscaner op een plek waar eerst een Moorse wachttoren stond. Het ligt op een heuvel met zicht op de rivier Tinto, vanwaar de schepen richting grote oceaan voeren.

Het klooster is relatief onbekend, maar hier is geschiedenis geschreven. Op deze plek heeft Columbus twee jaar gewoond, terwijl hij wachtte op goedkeuring van koningin Isabella om op zoek te gaan naar de alternatieve route naar India en Amerika ontdekte. Nadat koningin Isabella hem geweigerd had financiële steun te geven nam hij zijn intrek in het klooster. Na interventie van de Abt van het klooster bij de koningin kreeg hij toch de benodigde middelen om de tocht overzee te bekostigen en de rest is geschiedenis. Het is een mooi klooster en er is veel historisch materiaal over de tochten van Columbus.

Na de rondleiding rijden we met de bus voor de lunch naar Huelva. Onderweg stoppen we even bij het Columbus monument. Het werd in 1929 cadeau gedaan door de Verenigde Staten. Het beeld is 37 meter hoog en staat op een plek waar de rivieren Tinto en Odiel samenkomen. Columbus kijkt hier als een soort vuurtoren naar de zee.

Hierna rijden we naar het restaurant voor de lunch. Het is inmiddels half drie dus we hebben trek. Dat is maar goed ook. We hebben zelden zo’n copieuze lunch gehad. Vijf gangen met allerlei gerechten en als hoofgerecht een enorme overheerlijke tonijnsteak. Als we uiteindelijk klaar zijn is er geen tijd meer om de stad te verkennen en rijden we met de bus terug naar de camping waar we na zessen pas aankomen.