Bezoek klooster Zemen

Donderdag 16 juni
Het is droog als we om negen uur samen met Lenie en Joop van de camping vertrekken. We passeren voor de laatste keer het prachtige klooster en dalen daarna op het gemak af naar de bewoonde wereld. We rijden allereerst terug naar de stad Dupnitsa en doen daar wat boodschappen. Daarna gaan we op weg. Ook vandaag rijden we een andere route dan die van de ANWB. We willen vandaag, voor we Bulgarije verlaten het kleine klooster van Zemen bezoeken. Het klooster is gerestaureerd tussen 1970 en 1974. Het wordt gerekend tot de voorbeelden van de middeleeuwse Bulgaarse bouwkunst met een laag, naar het midden oplopend dak dat overgaat in de ronde toren. Het klooster dateert uit de 14e eeuw en er zijn fresco’s te zien die net zo oud zijn als het klooster. Na alle pracht en praal van het klooster van Rila is dit klooster mooi door zijn eenvoud. Het prachtige oude kerkje heel bijzonder, en de omgeving een en al rust. Na een tijdje rondgekeken te hebben vervolgen we onze weg richting Bulgaars/Servische grens. De tomtom loodst ons kilometers lang door onherbergzaam berggebied. Er is weinig tot geen ander verkeer, en dat is maar goed ook. De weg is smal en zit vol diepe kuilen. Huizen zijn er niet. We eten uiteindelijk een broodje in de camper. Zo’n 50 km. voor de grens worden we ineens aangehouden door de grenspolitie die kijkt of er geen vluchtelingen aan boord zijn. Als we vertellen waar we naar op weg zijn vertelt hij ons enthousiast over alle bezienswaardigheden die we onderweg nog tegen zullen komen. We vervolgen de reis weer en bereiken uiteindelijk om vier uur de grens. Ook daar wordt streng gecontroleerd op ongewenste passagiers. We mogen door en bereiken uiteindelijk om 19.00 uur plaatselijke tijd Motell Predejane, waar we de komende nacht zullen doorbrengen. We hebben, met wat tussenstops 11 uur gedaan over een traject van 260 kilometer. Maar het was een prachtige rit! We eten nog wat met elkaar in het restaurant van het motel en gaan daarna douchen en naar bed. We zijn aardig moe.
Vrijdag rijden we de route uit het routeboek van de ANWB. Een deel daarvan gaat over het platteland van Servië, alhoewel het land behoorlijk heuvelachtig is. Je ziet hier een afwisseling van mooie huizen en oude krotten. We stoppen in een dorpje bij een mooi kerkje. Er is ook een stukje grond waar wat oude houten huisjes op staan. Het lijkt wel een klein openlucht museum. We rijden weer verder en lunchen in een echt Servisch restaurantje. Voor vier Euro p.p. krijgen we gegrild speenvarken, frites, een grote salade, frisdrank en een flesje water. Hier is uit eten prima te betalen. We hebben de afgelopen zeven weken dan ook maar een keer of vier gekookt. Dat wordt straks afkicken! We gaan weer verder en rijden de laatste kilometers rond de stad Belgrado en arriveren om half zes op de camping. Het is inmiddels meer dan dertig graden, warm dus.