Carrick-a-Rede

Vrijdag 31 mei

Vandaag vervolgen we onze rit langs de kustweg. Na zes mijl (we zijn in Noord Ierland en alles wordt nu aangegeven in mijlen, yards en duimen) bereiken we het plaatje Carrick-a-Rede, wat in het Gaelic rots in de weg betekent. Hier is een touwbrug die over een diepe kloof leidt, en waar je met goed weer overheen mag lopen. Al meer dan 350 jaar wordt deze touwbrug, die eerst alleen een handbrug was, door vissers gebruikt om op de rots zalm te vangen. De weg ernaar toe is voor mij al een hele uitdaging. Het pad gaat op en neer en is ongeveer een kilometer lang. Bovendien moeten er ook nog 250 traptreden op- en af geklommen worden. Maar de tocht is alleszins de moeite waard! We worden beloond met prachtige vergezichten, en de touwbrug oversteken is een hele ervaring. Ondanks het prachtige weer schommelt hij behoorlijk. Ik ben ook trots op mezelf dat ik deze prestatie geleverd heb. Hopelijk blijven de knieën na de grote operatie die er aan zit te komen net zo goed werken.
De lunch gebruiken we in het restaurantje bij de parkeerplaats. Daarna vervolgen we deze spectaculaire weg en komen een half uurtje later bij de Giant’s Causeway. Dit is een wereldberoemde plek waar een grote verzameling meest zeskantige geelbruine basaltblokken liggen. Dit fenomeen is volgens geologen ontstaan na een vulkaanuitbarsting zestig miljoen jaar geleden en de basaltblokken strekken zich uit over een afstand van 8 kilometer. Het is een fascinerend gezicht! Na daar een poosje te hebben rondgekeken rijden we weer verder richting het graafschaap Donegal. We passeren de stad Coleraine en raken daar het spoor bijster. We rijden het binnenland in en zien een bordje dat verwijst naar een camping. We komen bij een heel leuk kampeerterrein terecht aan de rivier de Bann. We besluiten hier 2 dagen te blijven.