Van Kuusamo naar Inari.

Van Kuusamo naar Inari.

Als woensdagmorgen om negen uur de wekker afloopt en we de gordijnen open doen. schijnt de zon uitbundig, is de hemel strakblauw en geeft de thermometer aan dat het buiten…..3 graden is. Gelukkig warmt de aarde door de zon snel op en stijgt de temperatuur heel snel naar een graad of zestien. En wij zijn allang blij dat de regen eindelijk is opgehouden.
De camping waarop we hebben overnacht hoort bij een hotel waar we in de lobby gebruik kunnen maken van het internet. We halen voor we vertrekken de mail nog even binnen. Daarbij zit een berichtje van Huntsman voor Henk. Er is al eerder contact geweest met het verzoek of Henk bereid is in de vakantieperiode het tekort aan mankracht op te vangen. Met name vanaf 16 juli waren er problemen. Na enig nadenken heeft Henk daarmee ingestemd, en hebben we ons reisschema enigszins aangepast, omdat we dan i.p.v. de geplande 24 juli uiterlijk 12 juli weer in Maassluis terug moeten zijn. In de mail die nu binnen komt is de vraag of hij nog een shift eerder kan beginnen, dus op 5 juli. Henk heeft al aangegeven dat hij in geval van grote problemen daartoe bereid is. Maar dat houdt wel in dat we uiterlijk 2 juli terug moeten zijn. Het reisschema zal dus behoorlijk aangepast moeten worden.
Na wat heen en weer gepraat besluiten we vandaag maar direct naar het noorden te vertrekken en alle plekjes in Finland waar we nog naartoe wilden uit te stellen en volgend jaar aan onze reis naar de Baltische Staten te plakken. Wat we in elk geval nog in Noord Finland willen doen is de deels onverharde prachtige weg 9554 van Kittila naar Inari rijden. Dus wordt ons reisdoel voor vandaag Kittila zo’n 350 km. naar het noordwesten. We rijden de mooie Via Karelia in noordelijke richting. Na een uurtje passeren we tot onze stomme verbazing opnieuw de poolcirkel. Door alle regen gisteren is het ons totaal ontgaan dat Kuusama ten zuiden ervan ligt.
We doen uitgebreid boodschappen in Kemijarvi. In de supermarkt verkopen ze ook warme kost. We besluiten voor een keer de warme maaltijd s’middags te nuttigen en eten vandaag een typisch Fins gerecht: Pyttipannu met Vihersalaatti. Het is iets van gebakken aardappels met kip, worst en rendiervlees met daarbij een mix van sla en tomaat. Het smaakt heerlijk!
Nadat we een uurtje in Kemijarvi hebben rondgekeken rijden we naar Kittila waar we om een uur of zes aankomen. De camping ligt aan een rivier en heeft een laag deel dat onder water staat en een hoog deel waar we als enige campinggasten een plekje achter het opgeworpen dijkje krijgen. We staan er prima en ook deze camping heeft een sauna, waar we weer dankbaar gebruik van maken.
Donderdag vertrekken we om een uur of tien. De zon, die vannacht om 3 uur alweer volop scheen is er gelukkig ook nu weer bij. Het maakt het rijden van deze weg alleen nog maar mooier. Het eerste deel is nog vlak en redelijk bebost, maar naarmate we verder komen worden de bomen kleiner en dunner en komen er steeds meer open vlaktes. Je kunt zien dat de natuur het hier moeilijk heeft en de lente nog maar net begonnen is. De grond is her en der nog behoorlijk drassig. Dit is het gebied waar de Samen wonen en dan vaak alleen in de winter. In het voorjaar vertrekken ze in noordelijke richting om de rendieren daar te laten grazen. De weinige huisjes die we zien bieden een verlaten aanblik. In het gehucht Pokka verlaten we de weg voor een nog smaller weggetje. Op 14 km. bevindt zich een offerplaats van de Samen,een stenen pilaar met de Samische naam Taatsin Seita. Het grappige is dat deze rond 1850 ooit is opgericht door een eieren zoekende Engelsman.
Het is een geweldige plek aan een riviertje. En het enige wat je hoort in dit niemandsland is de wind.
Het laatste deel van weg 955(2) wordt heuvelachtiger en kaler .
De vlaktes hebben een mooie paarse gloed. We arriveren uiteindelijk rond een uur of vijf in Inari en vinden een plekje op de camping aan het gelijknamige meer.