Traisen

Traisen

Donderdag vertrekken we uit Marbach. De bedoeling is dat we naar Tulln gaan. Daar zijn we al eens eerder geweest. Tulln ligt ook aan de Donau ongeveer 40 km, voor Wenen. Het is een mooi fietsgebied. Aangekomen bij de camping blijkt het er verschrikkelijk druk te zijn. Er is een of andere grote internationale tentoonstelling en bovendien komt het Pinksterweekend er aan. Er is nauwelijks plaats en de paar plekken die er nog zijn staan ons absoluut niet aan. We besluiten maar weer te vertrekken en een rustiger camping op te zoeken die niet aan de Donau ligt en waar we tot na Pinksteren kunnen blijven. Na wat omzwervingen komen we uit in Traisen, een plaats in de Voralpen. Daar is op 400 meter hoogte een prachtige terrassencamping. Het is er heel gezellig, en heerlijk rustig. De camping is rondom een oude boerderij aangelegd. Er is een recreatieruimte in een houten chalet, een gezellige Stube en voor de boerderij ook nog een zwembad. En geen Nederlander te bekennen. Een prima plek om een paar dagen te blijven.
Je kunt hier ook nog goed fietsen. In het dal van het riviertje de Traisen is het Traisendal fietspad aangelegd. Het enige nadeel is dat de camping hoog ligt dus na het fietsen moet je een enorme klim omhoog doen.
Vrijdag vermaken we ons op de camping. We hebben een mooi plekje met uitzicht op de bergen en in het dal op de stad.

Zaterdag 11 juni

Vandaag trekken we de stoute schoenen aan en dalen we af naar Traisen. We zoeken de Traisentalradweg op en gaan het fietspad op in zuidelijke richting. Het blijft voor ons toch heel bijzonder om zo heerlijk in het zonnetje tussen de hoge bergen door te fietsen. Het heet hier dan wel Nieder-Österreich, maar dat is alleen maar omdat er in dit gebied geen bergen hoger dan 2000 meter zijn.
Het water van de Traisen is heel helder en we zien de vissen zwemmen. Ook liggen er over het riviertje leuke houten bruggetjes. Na 7 kilometer komen we in het stadje Liliental. Ook hier is weer zoals in vele stadjes in Oostenrijk een mooie abdij, of Stift zoals ze die hier noemen. We fietsen nog een stuk verder door het mooie dal, keren bij het gehucht Freiland weer om en fietsen weer naar Traisen terug. Daar doen we nog wat boodschappen alvorens we de aan de tocht naar boven beginnen Het is behoorlijk afzien en met de tong op de schoenen komen we boven aan. Maar na een heerlijke halve liter koud bier in de stube voor Henk en Radler voor mij zijn we weer bij de mensen.

Als we zondag wakker worden regent het en is het maar 14 graden. Na een uurtje is het weliswaar droog, maar het blijft zwaar bewolkt en fris. Een mooie gelegenheid dus om het bed te verschonen, te wassen en de camper wat op te ruimen. Verder vermaken we ons prima met wat lezen, een puzzel enz. ‘s Middags komt alsnog de zon, klimt de temperatuur pijlsnel naar 22 graden en kunnen we nog een poosje heerlijk buiten zitten.

Tweede Pinksterdag begint stralend. We pakken dus de fiets weer en dalen af naar Traisen. We nemen het Traisendal fietspad in noordelijke richting en buigen na 3 kilometer af en rijden het Gölsendal in. Ook daar is een mooie fietsroute langs het riviertje de Gölsen. We volgen de route tot het plaatsje Hainfeld zo’n 17 kilometer verderop. Onderweg passeren we diverse leuke dorpjes. Ook het water van de Gölsen is zeer helder en ook hier zien we de vissen zwemmen, De bruggen over dit riviertje zijn weer bijzonder. Er zijn een aantal zeer oude stenen bruggen.
Het valt ons op dat ook veel Oostenrijkers in deze omgeving op hun vrije dag fietsen. De meesten rijden op een mountainbike en bijna allemaal in echte fietskleding. Ook ouderen en mensen met een postuur zoals ik rijden in zo’n fietsbroek en shirt. Onderweg zijn ook verschillende gelegenheden voor de fietsers om wat te drinken of eten.
Na het stadje Hainfeld bekeken te hebben keren we op ons gemak terug naar de camping. Bovengekomen doen we ons tegoed aan het bier en de Radler. Dat hebben we na de klim wel weer verdiend.