Rilaklooster

Dinsdag 14 juni
Als we wakker worden en het koffiezetapparaat aan willen zetten hebben we geen stroom. Gelukkig wordt dat snel opgelost en kunnen we aan het ontbijt. Daarna vertrekken we voor een bezoek aan het mooiste klooster van Bulgarije, het Rilaklooster. De 2 kilometer lange wandeling ernaartoe is voor mij niet te doen en ik wordt daarom samen met medekneus Lien door technisch begeleider Bob met de auto naar de ingang gebracht. Het is werkelijk een prachtig klooster en onze gids vertelt de geschiedenis ervan. Het klooster is gesticht in de 10e eeuw en heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. De kluizenaar St. Ivan Rilski uit het Franse Rouen, die leefde van 880 tot 946 trok zich in het Rilagebergte terug om te ontsnappen aan het morele verval van de maatschappij. Hij werd vereerd om zijn wijsheid en als genezer, en stichtte voor zijn volgelingen een klooster. Hij werd begraven naast de grot waar hij tot zijn dood in woonde en na zijn dood bezochten zijn volgelingen zijn stoffelijke resten, die helende krachten zouden hebben. Wat begon als een klooster voor een groep kluizenaars werd al snel een welvarende religieuze plek. Het klooster is beroemd om zijn architectonische schoonheid en bergachtige ligging en staat op de UNESCO werelderfgoedlijst. Aan de buitenkant lijkt het door de 20 meter hoge stenen muren een versterkt fort, maar binnen de muren zijn er veel kleurige arcades. Het klooster brandde in 1833 af, maar werd met steun van rijke Bulgaren weer herbouwd. Het kloostercomplex is een symbool voor de Slavische cultuur na een lange periode van bezetting en onderdrukking door de Turken. Hierdoor is het een nationaal bedevaartsoord voor de Bulgaren geworden. Na de uitleg van de gids bezoeken we het museum met veel goud afgezette iconen, prachtige altaar kleden en mooie religieuze kunstvoorwerpen, vaak geschonken door hoogwaardigheidsbekleders uit het buitenland die hier op bezoek kwamen. Verder is er een verzameling voorwerpen die door de eeuwen heen in de diensten werden gebruikt. Het pronkstuk in het museum is het Rafaël kruis, een houten kruis van 81 cm, voorzien van 104 Bijbelse taferelen, met naalden vervaardigd en 650 fijn menselijke figuren. De monnik Rafaël, die dit gemaakt heeft, is hier 12 jaar onafgebroken mee bezig geweest en uiteindelijk blind geworden.
Vervolgens bezoeken we de Geboortekerk met zijn 5 koepels, het pronkstuk van het klooster, die van buiten en binnen prachtig is beschilderd en waar veel waardevolle iconen en veel met bladgoud afgezette voorwerpen zijn te bewonderen. De bouw van de kerk begon in 1835, twee jaar nadat het klooster was afgebrand. De bekendste meesters van de Bulgaarse architectuur, schilderkunst en houtsnijkunst uit die tijd hebben eraan meegewerkt.
We nemen ook een kijkje in een cel waar de monniken verblijven, kijken nog een tijdje rond en gaan daarna naar een dichtbijgelegen restaurantje, waar we getrakteerd worden op een lunch met heerlijk gegrilde forel. We kunnen na de lunch nog wat rondkijken, maar het regent inmiddels zo hard dat we besluiten naar de camping terug te gaan. Het is alweer half vier.