Alatskivi

Alatskivi 7 juni
Na 2 mooie dagen nemen we afscheid van de camping in Cēsis en rijden noordwaarts richting de grens van Estland. Bij de grensplaats Valka stoppen we voor de lunch en doen we inkopen in de Rimi. Het plan is om verder te rijden, de studentenstad Tartu te bezoeken en daar te overnachten. Maar de op de kaart ingetekende camping is in geen velden of wegen te bekennen, dus besluiten we door te rijden naar het stadje Alatkivi en daar te overnachten. De camping stamt nog uit de Sovjet tijd en ligt pal aan het Peipsi Järv een enorm meer van 3555 vierkante kilometer. In het midden van dit meer loopt de grens met Rusland en in het meer leven dank zij de aanwezigheid van voldoende plankton wel 35 soorten vis. Het is de bedoeling om hier 2 nachten te blijven en zondag per fiets de omgeving te verkennen, maar als we zondagmorgen wakker worden is het behoorlijk druilerig. We besluiten de camper vertrek klaar te maken en naar het kasteel van Alatskivi te rijden. Het sprookjesachtige neogothische kasteel is tussen 1880 en 1885 gebouwd op de plek waar ooit een ander kasteel stond. Het heeft hoge gewelven, balkons, torentjes en dakkamertjes, naar het voorbeeld van het Balmoral, het schotse kasteel van de Engelse koninklijke familie. Er is ook een fraai kasteelpark van 60ha. Het kasteel is gebouwd door, en tot 1920 in het bezit geweest van de Duitse adellijke familie von Nolcken. Na het uitroepen van de onafhankelijkheid zijn alle landhuizen en kastelen in Estland onteigend. Dit kasteel is vanaf 2000 gerestaureerd en weer in oude glorie hersteld. Ook binnen is het werkelijk prachtig! Naast de ingerichte kamers is er een galerij met naast elkaar foto’s van delen van de buiten- en binnenkant van het kasteel van voor en na de restauratie, en in de kelder is naast een zaal met wassen beelden van diverse vroegere bedienden van het kasteel ook ruimte gemaakt voor werk van diverse ambachtslieden uit deze streek.
Aan oever van de Peipsi Järv, niet ver van Alatskivi, liggen een aantal dorpjes die een bezoek waard zijn. Deze dorpjes worden bewoond door de oud-gelovigen. Dit zijn, afgescheiden christelijke gelovigen die vroeger in Rusland vervolgd werden omdat ze de Tsaar niet als hoofd van de kerk wilden erkennen. Een groep vestigde zich aan het meer en leeft sindsdien voornamelijk van de visvangst en groenteteelt. Elk dorp bestaat uit een lange straat met kleurige huisjes met een grote groentetuin. We rijden na de lunch naar een van de dorpjes. Onderweg ernaartoe begint het te hard te regenen en te onweren. Jammer, het is niet mogelijk een wandeling door een van de dorpjes te maken. We moeten het vanuit de camper bekijken. Daarna gaan we op weg naar het uiterste noordoosten van Estland en stoppen om vijf uur in de buurt van de grensstad Narva.