Van Lapland naar de fjorden.
Door: akkertjes
Blijf op de hoogte en volg Annie & Henk
09 Juni 2010 | Noorwegen, Namsos
Van Lapland naar de fjorden.
Na twee leuke dagen in Arjeplog vertrekken we woensdag terwijl de zon stralend aan de hemel staat naar Vilhelmina.
Het ligt ongeveer 200 km. in zuidelijke richting. We hebben er op de heenweg ook overnacht en willen er nu 2 dagen blijven en daarna de wildernisroute rijden. Als we onderweg tanken ziet Henk dat een voorband totaal versleten is en de tweede voorband eigenlijk ook aan vervanging toe is, dus als we op de camping aankomen gaat Henk eerst de band wisselen.
Donderdag informeren we bij de plaatselijke bandenwacht of hij de twee voorbanden wil vernieuwen en de banden uit kan lijnen. Het is wel mogelijk, maar pas de volgende dag. We spreken af de camper vrijdag om 9.00 uur te brengen en luieren de rest van de dag in het zomerzonnetje op de camping.
Als we vrijdag de camper hebben weggebracht verkennen we op de fiets het stadje.
Het moderne Vilhelmina ligt wat lager op een heuvel en wordt doorkliefd door de E45. Het is daardoor redelijk druk met doortrekkende vakantiegangers en er is zelfs een stoplicht voor voetgangers.
Wat hoger op de heuvel ligt het oude kerkdorp. Het bestaat uit een aantal oude houten huisjes die er mooi uitzien en bewoond zijn. Er zijn ook wat ateliertjes in gevestigd.
We drinken koffie in het plaatselijk hotel waar tot onze verbazing allerlei mensen met en zonder kinderen om half elf s’morgens komen lunchen compleet met friet, aardappels en groente.
We doen nog wat boodschappen en fietsen daarna terug naar de garage waar onze camper met 2 nieuwe voorbanden op ons staat te wachten.
We vertrekken om half een uit Vilhelmina, onze laatste stop in Lapland en beginnen aan de wildernisroute. Deze route voert door een onherbergzaam bergland met als hoogste punt de Stekenjokk.
Vooral de diverse wilde rivieren,stroomversnellingen en watervallen spreken tot de verbeelding.Jammer genoeg verdwijnt de zon achter de wolken en gaat het zelfs een beetje regenen. Maar we genieten evengoed en komen omstreeks half zes aan in Gaddede waar we op de plaatselijke camping de nacht zullen doorbrengen. De avond brengen we door met lezen en een beetje t.v. kijken. Als we om een uur of twaalf gaan douchen kunnen we vanaf de camping weer genieten van een prachtig uitzicht over het meer.
Zaterdag vertrekken uit Gaddede voor een rit van 160 km. westwaarts naar Namsos in Noorwegen. De weg, waar praktisch geen verkeer is, gaat door de bergen en we rijden het grootste deel van de route langs een hele nauwe kloof. Het is dus weer genieten geblazen.
Het laatste deel lijkt een beetje op het landschap in Zuid - Duitsland. Er zijn op de hellingen weer groene weiden.
Om half vier arriveren we in Namsos waar we heel snel de stoelen buiten zetten om te genieten van de zon. Het is 24 graden!!!
Zondag rijden we 200 km. zuidwestwaarts. Je kunt vanuit Namsos eerst weg 17 en daarna de E6 langs Trondheim nemen, dat is de gebruikelijke route naar het zuiden. Wij kiezen voor een alternatieve route, de wegen 715 en 710 die dicht onder de kust lopen richting Brekstad. Zo vermijden we de weg rond Trondheim die behoorlijk druk kan zijn. We krijgen absoluut geen spijt van onze keus. De route loopt door berglandschap, afgewisseld met groene bergweiden waar we voor het eerst sinds lange tijd weer eens koeien zien. We zien weer hele mooie watervallen en ook de zee is nooit ver weg.Schijnbaar vanuit het niets dalen we soms zomaar af naar een fjord.
Om half vijf vinden we in Opphaug een gehucht dichtbij Brekstad een camping aan het fjord. Buitenlandse toeristen zijn we onderweg niet tegengekomen en ook op de camping zijn ze niet . Er is slechts 1 Noorse caravan bewoond.
Na twee leuke dagen in Arjeplog vertrekken we woensdag terwijl de zon stralend aan de hemel staat naar Vilhelmina.
Het ligt ongeveer 200 km. in zuidelijke richting. We hebben er op de heenweg ook overnacht en willen er nu 2 dagen blijven en daarna de wildernisroute rijden. Als we onderweg tanken ziet Henk dat een voorband totaal versleten is en de tweede voorband eigenlijk ook aan vervanging toe is, dus als we op de camping aankomen gaat Henk eerst de band wisselen.
Donderdag informeren we bij de plaatselijke bandenwacht of hij de twee voorbanden wil vernieuwen en de banden uit kan lijnen. Het is wel mogelijk, maar pas de volgende dag. We spreken af de camper vrijdag om 9.00 uur te brengen en luieren de rest van de dag in het zomerzonnetje op de camping.
Als we vrijdag de camper hebben weggebracht verkennen we op de fiets het stadje.
Het moderne Vilhelmina ligt wat lager op een heuvel en wordt doorkliefd door de E45. Het is daardoor redelijk druk met doortrekkende vakantiegangers en er is zelfs een stoplicht voor voetgangers.
Wat hoger op de heuvel ligt het oude kerkdorp. Het bestaat uit een aantal oude houten huisjes die er mooi uitzien en bewoond zijn. Er zijn ook wat ateliertjes in gevestigd.
We drinken koffie in het plaatselijk hotel waar tot onze verbazing allerlei mensen met en zonder kinderen om half elf s’morgens komen lunchen compleet met friet, aardappels en groente.
We doen nog wat boodschappen en fietsen daarna terug naar de garage waar onze camper met 2 nieuwe voorbanden op ons staat te wachten.
We vertrekken om half een uit Vilhelmina, onze laatste stop in Lapland en beginnen aan de wildernisroute. Deze route voert door een onherbergzaam bergland met als hoogste punt de Stekenjokk.
Vooral de diverse wilde rivieren,stroomversnellingen en watervallen spreken tot de verbeelding.Jammer genoeg verdwijnt de zon achter de wolken en gaat het zelfs een beetje regenen. Maar we genieten evengoed en komen omstreeks half zes aan in Gaddede waar we op de plaatselijke camping de nacht zullen doorbrengen. De avond brengen we door met lezen en een beetje t.v. kijken. Als we om een uur of twaalf gaan douchen kunnen we vanaf de camping weer genieten van een prachtig uitzicht over het meer.
Zaterdag vertrekken uit Gaddede voor een rit van 160 km. westwaarts naar Namsos in Noorwegen. De weg, waar praktisch geen verkeer is, gaat door de bergen en we rijden het grootste deel van de route langs een hele nauwe kloof. Het is dus weer genieten geblazen.
Het laatste deel lijkt een beetje op het landschap in Zuid - Duitsland. Er zijn op de hellingen weer groene weiden.
Om half vier arriveren we in Namsos waar we heel snel de stoelen buiten zetten om te genieten van de zon. Het is 24 graden!!!
Zondag rijden we 200 km. zuidwestwaarts. Je kunt vanuit Namsos eerst weg 17 en daarna de E6 langs Trondheim nemen, dat is de gebruikelijke route naar het zuiden. Wij kiezen voor een alternatieve route, de wegen 715 en 710 die dicht onder de kust lopen richting Brekstad. Zo vermijden we de weg rond Trondheim die behoorlijk druk kan zijn. We krijgen absoluut geen spijt van onze keus. De route loopt door berglandschap, afgewisseld met groene bergweiden waar we voor het eerst sinds lange tijd weer eens koeien zien. We zien weer hele mooie watervallen en ook de zee is nooit ver weg.Schijnbaar vanuit het niets dalen we soms zomaar af naar een fjord.
Om half vijf vinden we in Opphaug een gehucht dichtbij Brekstad een camping aan het fjord. Buitenlandse toeristen zijn we onderweg niet tegengekomen en ook op de camping zijn ze niet . Er is slechts 1 Noorse caravan bewoond.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
